Ostoja Dobużek (pow. 199,3 ha) obejmuje fragment doliny rzeki Huczwy oraz wysokie, strome zbocza, położone między wsiami Mikulin i Dobużek niedaleko Tyszowiec. Omawiane zbocza objęte są od 1989 roku ochroną jako rezerwat przyrody Skarpa Dobużańska o powierzchni 5,07 ha. Projektem "Ochrona muraw kserotermicznych w Polsce - teoria i praktyka" objęte zostaną murawy kserotermiczne znajdujące się na terenie rezerwatu.

Wszystkie działki gruntowe znajdujące się w rezerwacie Skarpa Dobużańska są własnością prywatną.

Ostoja Dobużek położona jest na Grzędzie Sokalskiej, mezoregionie Wyżyny Zachodniowołyńskiej. Występujące tu gleby należą do żyznych czarnoziemów, natomiast głębiej znajdują się skały kredowe. Na stromych zboczach o ekspozycji południowej wykształciły się tu kwieciste murawy z klasy Festuco-Brometea (kod 6210) należące do rzadko spotykanego na Lubelszczyźnie zespołu Thalictro-Salvietum pratensis, oraz kwietne zbiorowiska z kłosownicą pierzastą Brachypodium pinnatum. Masowo występują tutaj takie gatunki kserotermiczne, jak: pajęcznica gałęzista Anthericum ramosum, czyściec prosty Stachys recta, goździk kartuzek Dianthus carthusianorum, szałwia łąkowa Salvia pratensis i in. Spośród gatunków objętych ochroną na uwagę zasługują: aster gawędka Aster amellus, dzwonek syberyjski Campanula sibirica, zawilec wielkokwiatowy Anemone sylvestris, kilka gatunków pasożytniczych roślin z rodziny zarazowatych Orobancheceae i in. W sumie na terenie ostoi odnotowano obecność 7 gatunków roślin chronionych.

Fauna obszaru jest słabo zbadana. Obserwowano tu niegdyś tchórza stepowego Mustela eversmannii (gatunek obecnie wymarły na terenie kraju) i susła perełkowanego Spermophilus suslicus. Licznie występują tu barwne motyle, jak rusałka osetnik Vanessa cardui i paź królowej Papilio machaon. Cały rezerwat odznacza się ponadto wysokimi walorami krajobrazowymi.

Z uwagi na specyficzne warunki geologiczne i termiczne, zjawisko sukcesji naturalnej, objawiające się zarastaniem muraw przez roślinność drzewiastą i krzewiastą, nie jest w Dobużku zbyt silne. Większe skupiska krzewów tarniny Prunus spinosa i głogu jednoszyjkowego Crataegus monogyna występują jedynie w kilku parowach rezerwatu. Na niektórych fragmentach zboczy pojawia się negatywne zjawisko "wojłoku stepowego" - warstwy nierozłożonych szczątków organicznych (głównie traw), które utrudnia kiełkowanie spotykanych tu roślin. Z uwagi na bliskie położenie wsi, teren ostoi bywa nadmiernie penetrowany przez ludzi, a rosnące tu dekoracyjne gatunki roślin są zrywane lub wykopywane. Taki przykry los spotkał m.in. występującego tu niegdyś kosaćca bezlistnego Iris aphylla.